De oude kaart van Jakarta toont de ontwikkelingen van de stad Jakarta. Deze historische kaart van Jakarta zal u toelaten om te reizen in het verleden en in de geschiedenis van Jakarta in Java - Indonesië. De Jakarta oude kaart is downloadbaar in PDF, printbaar en gratis.

De eerste Europese vloot, vier Portugese schepen uit Malakka, arriveerde in 1513, zoals te zien is op de historische kaart van Jakarta. Batzaush was in 1511 veroverd door Afonso de Albuquerque, toen de Portugezen op zoek waren naar specerijen en vooral peper. In de 15e eeuw na Chr. bevond zich aan de monding van de rivier Ciliwung, in het westelijk deel van het eiland Java, een haven die Kalapa heette. Het was een van de zeehavens van het Sundanese koninkrijk Pajajaran, waarvan de hoofdstad, Pakuan, lag op de plaats van de moderne stad Bogor, ongeveer 60 km stroomopwaarts aan de rivier. De Portugezen, die in 1511 Malakka hadden veroverd en voet wilden zetten op de Molukken, de befaamde "specerij-eilanden", zochten een relaishaven op Java. Kalapa was aantrekkelijk voor hen, temeer daar Pajajaran, dat nog een Hindoe-politiek was, een bondgenoot kon vormen tegen de Moslims die in die tijd de regionale handel beheersten.

In 1522 sloten de Portugezen een verdrag met Pajajaran. In 1527 viel Fatahillah, een prins van het koninkrijk Banten, het Portugese garnizoen aan, zoals te zien is op de historische kaart van Jakarta. Banten had zich net bevrijd van de heerschappij van Pajajaran. Op de ruïnes van het Portugese fort stichtte hij de stad Jayakarta (जयकर्; "overwinningsdaad" in het Sanskriet). De relatie tussen het Koninkrijk Sunda en Portugal werd intenser toen een andere Portugees, Enrique Leme, Sunda in 1522 bezocht met de bedoeling een geschenk te geven. Hij werd goed ontvangen en als gevolg daarvan kregen de Portugezen het recht om een pakhuis te bouwen en hun fort in Sunda Kelapa (de naam van de plaats in die tijd) uit te breiden. De Sundanezen beschouwden dit als een consolidatie van hun positie tegen de woedende moslimtroepen van de opkomende macht van het Sultanaat van Demak in Midden-Java.

In 1527 vielen moslimtroepen uit Cirebon en Demak het koninkrijk Sunda onder leiding van Fatahillah aan. De koning verwachtte dat de Portugezen zouden komen helpen om het leger van Fatahillah tegen te houden op grond van een overeenkomst die was gesloten tussen Sunda en de Portugezen. Fatahillah leger slaagde er echter in om de stad te veroveren op 22 juni 1557, en Fatahillah veranderde de naam van "Sunda Kelapa" in "Jayakarta" ("Grote Deed" of "Complete Overwinning") zoals u kunt zien op de historische kaart van Jakarta. De volgelingen van de Sultan van Banten (de plaats van Jayakarta), Prins Jayawikarta, was ook zeer betrokken bij de geschiedenis van Jakarta. In 1596 arriveerden vele Nederlandse schepen in Jayakarta met de bedoeling om specerijen te verhandelen, min of meer hetzelfde als dat van de Portugezen. In 1602 kwam de eerste reis van de Britse Oost-Indische Compagnie, onder bevel van Sir James Lancaster, in Atjeh aan en voer door naar Bantam, waar hij handelspost mocht bouwen die tot 1682 het centrum van de Britse handel in Indonesië werd. In dit geval nam de prins de Nederlandse komst serieus, aangezien de Nederlanders veel militaire gebouwen hadden neergezet.

De Jakarta vintage kaart geeft een uniek inzicht in de geschiedenis en de evolutie van de stad Jakarta. Deze vintage kaart van Jakarta met zijn antieke stijl zal u toelaten om te reizen in het verleden van Jakarta in Java - Indonesië. De Jakarta vintage kaart is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.

Prins Jayawikarta had blijkbaar ook een band met de Engelsen en stond hen toe in 1615 huizen te bouwen recht tegenover de Nederlandse gebouwen, zoals vermeld staat op de kaart van Jakarta. Toen de betrekkingen tussen prins Jayawikarta en de Nederlanders later verslechterden, vielen zijn soldaten de Nederlandse vesting aan die twee hoofdgebouwen omvatte, Nassau en Mauritus. Maar zelfs met de hulp van 15 Engelse schepen was het leger van prins Jayawikarta niet in staat de Nederlanders te verslaan, want Jan Pieterszoon Coen (J.P. Coen) kwam net op tijd naar Jayakarta, verdreef de Engelse schepen en verbrandde de Engelse handelspost. De zaken veranderden toen voor de prins, toen de sultan van Banten zijn soldaten stuurde en prins Jayawikarta ontbood om een nauwe band met de Engelsen aan te knopen zonder goedkeuring van de Bantense autoriteiten. De relaties tussen zowel Prins Jayawikarta als de Engelsen met de Bantense regering werden toen slechter en resulteerden in het besluit van de Prins om tot zijn dood te verhuizen naar Tanara, een kleine plaats in Banten. Dit hielp de Nederlanders bij hun pogingen om een nauwere band met Banten te krijgen. De Nederlanders hadden toen de naam veranderd in "Batavia", wat zo bleef tot 1942.

In 1595 hadden Amsterdamse kooplieden een expeditie opgezet om naar de Indonesische archipel te worden gestuurd, zoals te zien is op de Jakarta-vintagekaart. Onder leiding van Cornelis de Houtman kwam de expeditie in 1596 aan in Banten. De goederen die de expeditie naar Nederland bracht, leverden slechts een bescheiden winst op voor de kooplieden die de expeditie hadden opgezet. In 1600 richtten de Nederlanders de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) op. Op de Molukken namen de Nederlanders in 1605 een eerste Portugees fort in. Jan Pieterszoon Coen werd aangesteld als VOC-gouverneur-generaal voor de Molukken. Ook hij wilde zich op Java vestigen. In 1619 nam hij Jayakarta in. Op de ruïnes van de Javaanse stad stichtte hij Batavia, dat hij vernoemde naar de voorouders van het Nederlandse volk, de Germaanse stam der Bataven.

In 1613 werd prins Rangsang koning van Mataram in Midden-Java (zie de kaart van Jakarta). Het jaar daarop viel hij het vorstendom Soerabaja in het oosten aan. De man die later bekend zou worden als Sultan Agung was begonnen aan een reeks succesvolle veldtochten tegen rivaliserende koninkrijken en vorstendommen op Java. In 1625 had Mataram, naast Midden-Java, de controle over de centrale en oostelijke delen van de noordkust van het eiland, de Pasisir genaamd. Nu wilde Agung Banten en Batavia innemen. Agung lanceerde in 1628 een eerste offensief op Batavia. Nadat hij zware verliezen had geleden, moest hij zich terugtrekken. In 1629 lanceerde hij een tweede offensief. De Nederlandse vloot vernietigde zijn voorraden en zijn schepen in de havens van Cirebon en Tegal. De troepen van Mataram, uitgehongerd en gedecimeerd door ziekte, moesten zich opnieuw terugtrekken. Agung zette zijn veroveringsambities echter voort in oostelijke richting. Hij viel Blitar, Panarukan en het vorstendom Blambangan in de oostelijke salient van Java aan, een vazal van het Balinese koninkrijk Gelgel. Agung stierf in 1646. Zijn zoon volgde hem op onder de titel van Susuhunan Amangkurat.